Dinsdagmorgen 18 november en just another day in de "stofzuiger-competie". Zou je zeggen. De dag ervoor ben ik namelijk teruggekomen uit Shanghaaaiiii. 11 uur heen vliegen en 11 uur terug. In 55 uur 2 nachten overgeslagen en een tijdsverschil van +7 aan je broek ten opzichte van de Bosrand te Ede. In de auto spreek ik met mezelf af om normaal te doen en me aan te passen aan wat mijn lijf zegt. Ik ben 47 en geen 33 meer. Al zeg ik het zelf, ik ben helemaal te opoe Bakkebaard voor woorden. Yaaaayyy, zen zen zen. Benieuwd hoe lang ik dit volhoudt ... Zodra ik de parkeerplaats oprijdt zie ik al een aantal oranje dames van onze tegenstander HCM. En in mijn hoofd begint het te borrelen: wij trekken jullie straks helemaal aan flarden!!! Al moet ik 't persoonlijk zelf in m'n eentje doen!! You are going down punk!!! Hmmmm, dat was dus welgeteld 1 minuut chillax tijd ... "In with the anger, out with the love, in with the anger, out with the love" herhaal ik als een soort mantra voor mezelf. Lekker lachen en bewegen. Hou dat vast! In het clubhuis zie ik mijn buitengewoon bijzondere teamgenoten. Ieder heeft zo z'n verhaal. En dat is wat ik zo heerlijk vindt aan dit team. Angelique heeft onlangs een kleine serieuze wake up call gehad qua gezondheid en is naar aanleiding daarvan anders gaan eten. In een kleine 2 weken is ze al 6 kilo kwijt. En ze straalt helemaal. "Vrouw wat zie jij er goed uit, trots op jou", vertel ik haar en ik zie een smile van oor tot oor. "Wat zou het toch lekker zijn als je na de wedstrijd nog een pondje kwijt zou zijn", zeg ik, waarop zij droog zoals altijd reageert: "als dat zou was, dan liep ik hier de hele dag rond totdat ik kindermaat 116 had" ...De tranen springen in m'n hockeyrok van de lach en helemaal te Chilli Gonzalez loop ik het veld op. Hockey en vriendschappelijk. Hmmmm, sinds wanneer is dat? When hell freezes over zeker. Ook als de tegenstander regelrecht uit de Klinkenberg getrokken lijkt. No mercy! Terwijl we warmlopen denk ik aan de wedstrijd op HCM afgelopen augustus. Toen we gefloten werden door de scheidsrechter met 1 glazen oog. Hij zag niet alle overtredingen waardoor een aantal van ons rijp waren voor een serieuze Anger Management cursus van een week of 36. Maar hee, ik ben 47 en geen 33 meer. Dus ik doe normaal. Die mensen fluiten met hart en ziel in hun vrije tijd. En toch ontkom je er soms niet aan dat je in enthousiasme een arsenaal van woorden eruit gooit richting de 1 of de ander, als ware je de lead-singer van de eerste de beste 'very heavy metal ultra mega death band': =*&%$3333ggggrrrrr-I-hope-you-get-hit-by-a-bus-and-die****%$#@. Ons Lizeke zie ik bijvoorbeeld zo een Ozzy Osbourne-tje doen. Geef haar een vleermuis tijdens de wedstrijd en ze bijt zo z'n kop d'r af!Wat ben je toch een heerlijk fantatiek mens Lizeke. Ik help je hoor als het zover is: hou ik de fledermaus vast, maar jij bijt okee? Iedereen gaat zo op z'n eigen manier met z'n temperament om ... Sorry Meindert. Sorry Harry. Nothing personal, strictly business ... Vergeef ons, zoals wij ook jullie vergeven ;-)))) We zijn echt super blij met jullie!! Na afloop van de wedstrijd zijn er de stoofperen van Meindert. Gevraagd naar het recept: "2 uur laten koken. En onderwijl 608 yoga poses aannemen. Ter rustgeving en bezinning. Namastee". Meindert? Wanneer neem je de okker-noten mee? Het was vandaag weer een heerlijke november morgen in de "stofzuiger competitie" en we speelden tegen HCM. Het werd 2 - 0 voor ons. En we leefden nog lang en relaxed.